Frakcje i grupy parlamentarne

Ze względu na różnorodność zadań politycznych w parlamencie, deputowani łączą się zazwyczaj w frakcje (= części całości). Frakcje są zrzeszeniami co do zasady co najmniej pięciu deputowanych do Parlamentu Krajowego, którzy należą do tej samej partii, stowarzyszenia politycznego lub komitetu wyborczego lub zostali przez nie wyznaczeni. Uczestniczą w pracach Parlamentu Krajowego na podstawie własnych praw i obowiązków jako samodzielne i niezależne struktury i wspierają kształtowanie woli parlamentarnej. Członkowie frakcji parlamentarnych wybierają z własnego grona ekspertów do poszczególnych politycznych obszarów tematycznych, a następnie formułują wspólną opinię na temat decyzji merytorycznych i personalnych. Przyczynia się to do uporządkowanej i skutecznej pracy parlamentarnej. Frakcje parlamentarne mają specjalny status. Mają one więcej praw parlamentarnych niż poszczególni deputowani; aby wypełniać swoje obowiązki, mają prawo do wsparcia finansowego ze środków budżetu krajowego.

Każda frakcja parlamentarna sporządza swój własny regulamin, który musi przewidywać posiedzenie frakcji parlamentarnej oraz zarząd i przewodniczącego frakcji jako niezbędne organy frakcji parlamentarnej.

Przewodniczący lub przewodnicząca frakcji parlamentarnej reprezentuje stanowisko frakcji parlamentarnej na plenum i przed mediami, organizuje pracę frakcji parlamentarnej jako lider, przygotowuje posiedzenia, a także prowadząc rozmowy dba o spójność frakcji parlamentarnej przed głosowaniami i decyzjami w kontrowersyjnych sprawach i przy negocjowaniu kompromisów. Natomiast sekretarz frakcji parlamentarnej zarządza sprawami administracyjnymi frakcji. Należą do nich sprawy organizacyjne, personalne i finansowe. Z reguły sekretarze frakcji parlamentarnej nie są deputowanymi, lecz pracownikami frakcji parlamentarnej.

Natomiast sekretarz parlamentarny frakcji jest zawsze jednocześnie członkiem parlamentu. Sekretarze parlamentarni koordynują parlamentarną pracę frakcji, wpływają na procesy zachodzące na posiedzeniu plenarnym i w komisjach. Dbają na przykład o wyznaczenie mówców, którzy wypowiadają się w imieniu frakcji parlamentarnej w debatach i w razie potrzeby zawierają porozumienia międzypartyjne, które są przydatne w pracy Parlamentu Krajowego.

Od 1 kwietnia 2015 r. w Parlamencie Krajowym Brandenburgii istnieje możliwość, aby co najmniej trzech członków parlamentu, którzy nie należą do żadnej frakcji, połączyło się w celu wspólnej pracy, tworząc grupę parlamentarną dysponującą podstawowymi środkami finansowymi i materialnymi oraz własnym charakterem prawnym. Grupa może wyznaczyć rzecznika.